Thursday, February 21, 2013

വില്‍പ്പത്രം

എന്‍റെ ജീവന്‍ തുടിക്കുവോളം...
ഞാനിവര്‍ക്കൊരു താരാട്ടാകണം.
എന്‍ ശ്വാസത്തിന്നോരോ കണികയും,
ഇവരെയെന്നും തെന്നലായ് തഴുകണം.
എന്‍റെയോരോ കൈവിരല്‍ സ്പര്‍ശവും....,
ഇവരിലൊരു മായാജാലം തീര്‍ക്കണം...
എന്‍റെ ശബ്ദം –
കാലങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തേയ്ക്കും പ്രതിധ്വനിക്കണം
എന്‍റെ നോട്ടം –
കാഴ്ചയ്ക്കപ്പുറത്തെ വെളിച്ചമാകണം
എന്‍റെ പൊട്ടിച്ചിരികള്‍ -
സായാഹ്നങ്ങളിലെ തിരമാലകളാവണം
എന്‍ നെഞ്ചിലെ തുടിപ്പുകള്‍ -
ഉറങ്ങാത്ത കാവല്‍ക്കാരനാകണം
എന്‍റെ വിങ്ങലുകളോരോന്നും –
കൂരിരുട്ടിലും കൂട്ടാകണം.

അറിയാതുതിര്‍ന്ന മിഴിനീര്‍ത്തുള്ളികളോ –
പാഥേയത്തിനുപ്പാവണം. .
ബാക്കിയാവുന്ന നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ -
തിരിഞ്ഞു നോക്കാനൊരു പിന്‍വിളിയാവണം...
ഒടുവില്‍.......,
എല്ലാമവസാനിച്ച് പുകച്ചുരുളുകളായ്
അനന്തതയില്‍ ലയിക്കുമ്പോള്‍....
ഇവര്‍ക്കായ് ഹൃദയത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞു സൂക്ഷിച്ച
സ്നേഹപ്പൂക്കളോരോന്നും....
കണ്ണുചിമ്മിച്ചിരിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളാകണം.....
ഒരിക്കലുമണയാത്ത നക്ഷത്രങ്ങള്‍....

No comments:

Post a Comment